บทที่ 294

ทันใดนั้น ในใจก็ผุดความรู้สึกที่ยากจะอธิบายขึ้นมา

ฉือมู่เจินจ้องมองโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆ พิมพ์ข้อความหนึ่งบรรทัด

【เธอยังมีของอยู่ที่ฉันนะ เมื่อไหร่จะว่างมาเอาล่ะ?】

ปลายทางเงียบไปครู่หนึ่ง ข้อความของฮั่วอวิ๋นถิงถึงตอบกลับมา

【ทิ้งไปเลยแล้วกัน】

การสนทนาของทั้งสองคนจบลงเพียงเท่านี้ ฉ...